جان مرا ز من مگیر

جان مرا ز من مگیر

گر چه به بندت ام اسیر

من که به بندت ام اسیر

جان مرا ز من مگیر

دور و ورم تنیده ای

میله به میله یک قفس

چون به قفس کشیده ای

جان مرا ز من مگیر

بلبل نغمه خوانت ام

گر چه به بندت ام قفس

نغمه زنم ز بهر تو

جان مرا ز من مگیر

هم نفسم یک نفس است

یک نفس هم،هم نفس است

من که نفس نفس زنم

جان مرا ز من مگیر

عشق توام جان توام

گمشده در جان تو ام

چون تو منی و من تو ام

جان مرا ز من مگیر

چون قفسم تو بشکنی

نیست مرا راه فرار

در قفس دل تو ام

جان مرا ز من مگیر

گر تو برون شوی ز من

بی دل شود این جان و تن

دل که بردی تو از کفم

جان مرا ز من مگیر

دل که ز من گرفته ای

تن که شده اسیر تو

جان مرا دگر چه سود

جان مرا دگر مگیر

دل که ز دست عشق سرد

این همه زخم خورد و درد

باز می تپد ز بهر عشق تو

جان مرا ز من مگیر

#نیما

+ نوشته شده در جمعه هشتم تیر ۱۴۰۳ ساعت 18:25 توسط نیما مردانی  |