گنه کار

گنه کارم که با خویش تن بس نامهربانی کرده ام

دلم را حبس در سینه و غافل از هر هم زبانی کرده ام

هر که آمد چو بلل که در بهاران می شتابد سوی گل بر طرف من

بس جفا در حق او و بی وفایی از سر ناپختگی و خشت خامی کرده ام