مهتاب

باز امدی مهتاب من

در اسمانم همچو ماه

نوری فشاندی باز هم

بر ظلمت قلب سیاه

چندی نبودی در اسمان

 سر کرده بودم من به چاه

گفتم که شاید باز تو

انجا نموده ای پناه

دیدم نبودی در هجر تو

درها فشاندم از لعل سياه

از در اشک لعل های من

پر شد خون قلب چاه

امشب کجایی مهتاب من

در اسمانی یا که چاه

که ماهی های اب اینچنین

گردت گرفته اند همچو شاه

یا که ستاره های اسمان

چشمک زنان بر تو نگاه

ای ماه قصه های من

دیگر مکش نورت ز راه

گر هم میروی از اسمان

نورت مکش از قعر چاه

نیما به روی تو خوش است

مهتاب من ای رخ چو ماه

 تقديم به يكانه مهتاب هستي